Przeglądasz dział PANORAMA (id:47) w numerze 04/2008 (id:68)
Ilość artykułów w dziale: 7
|
|
Podczas Międzynarodowych Targów Bursztynu Biżuterii i Kamieni Szlachetnych Amberif odbyła się wystawa pedagogów Katedry Biżuterii ASP w Łodzi. W wystawie wzięli udział: prorektor do spraw nauki ASP i kierownik Katedry Biżuterii prof. Andrzej Szadkowski, prof. Andrzej Boss, dr hab. Sławomir Fijałkowski, Olga Podfilipska-Krysińska, Jarosław Kolec, Ewa Effenberg, Witold Skwarski, Sergiusz Kuchczyński.
Akademia Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi powstała w roku 1947. W roku 2002 powołano Katedrę Biżuterii, jedyną w polskim wyższym szkolnictwie artystycznym. Corocznie dyplomy ukończenia studiów otrzymuje ok. 15-20 studentów. Program Katedry Biżuterii opiera się na kształceniu ogólnoplastycznym i specjalistycznym kierunkowym, jednak szczególny nacisk kładziony jest na indywidualną pracę ze studentami, rozwijanie wyobraźni, wrażliwości i osobowości artystycznej, na oryginalność realizowanych projektów i perfekcję wykonania w oparciu o zdobytą wiedzę z zakresu technologii materiałoznawstwa. Wystawę zorganizowały Galeria YES i Międzynarodowe Targi Gdańskie SA.
Pierścionek – Sławomir Fijałkowski
Praca Witolda Skwarskiego
Biżuteria Sergiusza Kuchczyńskiego
Na stałe w krajobraz Warszawy wpisał się Teatr Współczesny jako miejsce, gdzie można spotkać się ze współczesną twórczością złotniczą. Od 31 marca prezentowana tu jest wystawa “W stronę biżuterii” składająca się z prac Olgi Podfilipskiej-Krysińskiej i Ewy Effenberg
– Prezentowane na wystawie moje prace pokazują efekty eksperymentów twórczych, które wcale w stronę tradycyjnych działań jubilerskich mnie nie prowadzą – mówi Olga Podfilipska-Krysińska. – Podzieliłabym prace, które pokazuję na dwa nurty: pierwszy z nich to wynik eksperymentów z tworzywem – sięgnęłam po materiały, które niekoniecznie kojarzą się z powszechnie uznawaną definicją cennych substancji używanych w złotnictwie: silikon, który okazał się tworzywem niesłychanie stymulującym do działań prawie na pograniczu rzeźby, a przecież znakomicie układającym się na sylwetce człowieka, współpracującym z ciałem podczas poruszania się, a równocześnie trzymającym się sylwetki prawie jak “druga skóra”, jedwab o naturalnym, perłowym połysku i różnego rodzaju nici.
Drugi nurt mojej pracy wiąże się z fascynacją światłem. Korzystając z możliwości, jakie daje nam współczesna technika starłam się uczynić światło bohaterem moich prac, stosując je czasami jako zamiennik drogocennych kamieni, a czasami bawiąc się łapaniem go, odbijaniem i załamywaniem… Mimo odejścia “od”, nie uniknęłam powrotu “do”… W moim przypadku powrotem jest sięganie do tradycyjnych technik, a szczególnie do techniki emalii piecowej, która, chociaż w niewielkim stopniu, ale jest i w tych moich pracach obecna. Od 2003 r.
W swojej twórczości Olga Podfilipska- -Krysińska sięga po materiały,
które niekoniecznie kojarzą się z powszechnie uznawaną definicją
cennych substancji w złotnictwie
Olga Podfilipska-Krysińska wykłada w Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi w Katedrze Biżuterii, wprowadzając studentów w tajniki tradycyjnej techniki emalii piecowej. Od 2008 r. prowadzi Pracownię Podstaw Projektowania Biżuterii w tejże katedrze. W 2003 roku zdobyła pierwsze miejsce i godło Prodeco dla najlepszego młodego projektanta w konkursie organizowanym przez Elle Decoration.
Ewa Effenberg prezentuje swoją twórczość z zakresu projektowania biżuterii oraz obiektów biżuteryjnych, które nie spełniają funkcji użytkowej, lecz są małymi “rzeźbami-obiektami”. – W swoich pracach wykorzystuję różne materiały, tj. papier, szkło, pleksi, kamienie syntetyczne oraz naturalne. Uzupełnieniem formy jest najczęściej srebro – mówi artystka. – Inspiracje czerpię z otaczającej mnie rzeczywistości. Często fascynują mnie przedmioty znalezione, w jakimś stopniu zniszczone, naznaczone czasem, którym nadaję nową funkcję. Bliskie mi są również takie kierunki sztuki, jak dadaizm i surrealizm. Artystka zatrudniona jest w łódzkiej Akademii Sztuk Pięknych na stanowisku asystenta w Pracowni Projektowania Form Złotniczych prowadzonej przez prof. Andrzeja Bossa. Prowadzi też zajęcia w Katedrze Biżuterii z zakresu historii biżuterii. Jej osiągnięcia to: II nagroda w Międzynarodowym Konkursie Biżuterii Artystycznej w Legnicy – 2005 r. oraz I nagroda (Ministra Kultury) w konkursie “Projekt” w łódzkiej ASP – 2005 r.
Prace Ewy Effenberg to małe “rzeźby-obiektyŇ. W swoich pracach artystka wykorzystuje: papier, szkło, pleksi, kamienie syntetyczne i naturalne, uzupełnieniem formy jest srebro
Podczas targów Amberif Robert Pytlos, pełnomocnik prezydenta Gdańska do spraw bursztynu i były redaktor naszego miesięcznika został nagrodzony przez dwie organizacje bursztynnicze. Rada Krajowej Izby Gospodarczej Bursztynu uhonorowała go za skuteczne działanie na rzecz integracji środowisk bursztynniczych, a Międzynarodowe Stowarzyszenie Bursztynników przyznało srebrną odznakę i wyróżnienie za wyjątkowe zaangażowanie. – W ciągu jego rocznej pracy na tym stanowisku udało się rozwiązać więcej spraw i problemów niż w ciągu ostatnich kilku lat – komentowali bursztynnicy.
Robert Pytlos, odbierając srebrną odznakę Międzynarodowego
Stowarzyszenia Bursztynników podkreślił, że praca ze środowiskiem
bursztynniczym jest dla niego motywacją na całe życie
Przypomnijmy, że Robert Pytlos został pełnomocnikiem prezydenta miasta Gdańska ds. bursztynu w lutym 2007 roku. W branży jubilersko-zegarmistrzowskiej działa od 13 lat. Zaczynał swoją działalność w Polskiej Agencji Informacyjnej, gdzie wspólnie z Wandą Gontarską organizował targi biżuterii i zegarków PAI TIME i redagował magazyn dla miłośników biżuterii, zegarków i sztuki zdobniczej “Złoto i Czas”. W 2000 roku współtworzył warszawskie targi Złoto Srebro Czas. Do końca 2004 roku związany był z Pracownią Sztuk Plastycznych. Wspólnie z Eugeniuszem Galimskim, prezesem PSP, po raz pierwszy w Polsce zorganizowali narodowe stoiska polskich jubilerów w Moskwie (2003) i podczas Targów Inhorgenta Europe w Monachium (2004). W 2005 roku został redaktorem naczelnym czasopisma “Polski Jubiler”.
Wspólnie z Cezarym Windorbskim, wydawcą pisma, przekształcili je z kwartalnika w dwumiesięcznik, a potem w miesięcznik. Podczas jego kadencji magazyn zyskał miano opiniotwórczego w środowisku. Robert Pytlos był także redaktorem katalogu “Bursztyn Bałtycki. Przegląd Rynku”, który do dziś jest jedyną publikacją na rynku, podsumowującą działalność branży bursztynniczej w danym roku. kp
Drugiego dnia targów Amberif 2008 poznaliśmy Bursztynnika Roku 2007. Tym razem laureatką tej prestiżowej nagrody przyznawanej co roku przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Bursztynników została dr Elżbieta Sontag, naukowiec Uniwersytetu Gdańskiego, kierownik Muzeum Inkluzji w Bursztynie
Wojciech Kalandyk, przewodniczący kapituły, nazwał Bursztynnika Roku
2007 dr Elżbietę Sontag kobietą z bursztynu, co spotkało się z aplauzem
publiczności
Ogromny aplauz publiczności, jaki towarzyszył ogłoszeniu werdyktu kapituły był najlepszym potwierdzeniem trafności wyboru, dokonanego przez jej członków. Wojciech Kalandyk, przewodniczący kapituły, określił dr Sontag jako “kobietę z bursztynu”, która swoją pasją, wiedzą i sztuką opowiadania potrafi zafascynować nawet najbardziej obojętnych słuchaczy. Dziękując za wyróżnienie, Elżbieta Sontag wspomniała, że do niezwykłości bursztynu jako kamienia wręcz magicznego przywykała stopniowo, zmieniając swój młodzieńczy stosunek do “babcinych korali”. – Dzięki Targom Amberif zobaczyłam, jaki różnorodny i wspaniały może być bursztyn. Stał się moją miłością i marzeniem.
To za sprawą wszystkich ludzi ze środowiska bursztynniczego ta pasja, to marzenie może się spełniać – powiedziała wyraźnie wzruszona laureatka, która podczas targów jak zwykle w Galerii Paleontologicznej prezentowała rzadkie w skali świata inkluzje zwierzęce zachowane w bursztynie bałtyckim. Atrakcją tegorocznej ekspozycji był, jeden z dwóch znalezionych na świecie, pajęczak z rzędu Solifugae.
Właściciel okazu to znany litewski kolekcjoner Jonas Damzen, który podarował Muzeum Inkluzji w Bursztynie UG już ponad 100 bryłek bursztynu. Warto także podkreślić, że Bursztynnik Roku 2007 kilka tygodni po zakończeniu targów wyruszyła wspólnie z Lidią Popiel, ambasador bursztynu, promować bursztyn w miastach na bursztynowym szlaku. kp
Podczas targów Amberif Rada Krajowej Izby Gospodarczej Bursztynu uhonorowała prezydenta Gdańska Pawła Adamowicza za decyzje o udostępnieniu gruntów gminy pod poszukiwania nowych złóż. Z kolei Komisja Złotniczo-Jubilerska Związku Rzemiosła Polskiego przyznała honorowe medale prezydentowi Gdańska za promocję bursztynu, wiceprezydent Gdyni Ewie Łowkiel za rozwój szkolnictwa zawodowego oraz prezesowi Międzynarodowych Targów Gdańskich SA Andrzejowi Spikerowi za kilkanaście lat współpracy ze środowiskiem. db
Firma W. KRUK od kwietnia współpracuje z Gosią Baczyńską, znaną polską projektantką. Pierwszym wspólnym wydarzeniem był pokaz kolekcji jesień/zima 2008 Gosi Baczyńskiej. Modelki oprócz kreacji przygotowanych przez projektantkę prezentowały biżuterię W. KRUK. Jedna z kreacji została w całości przygotowana z biżuterii z kolekcji “Żywioły” W. KRUK autorstwa Ani Orskiej i nazwana “Żywiołowa sukienka-kolczuga”
Kolekcja Gosi Baczyńskiej pełna jest fałd i draperii, jak w malarstwie z okresu średniowiecza. Projekty są czasami miękkie, czasami ostre, zawsze mocno wystylizowane. Projektantka tłumaczy, że inspiracją kolekcji był obraz, który zobaczyła w katedrze w Grenadzie. – Zachwyciły mnie draperie namalowane na szacie klęczącej postaci. Pomyślałam, że nadruk takich draperii jest świetnym pomysłem na tkaninę. To wrażenie zapoczątkowało cały tok myślenia – mówi. Projektantka po raz pierwszy zastosowała w kolekcji autorskiej druk na tkaninie. Motyw druku został przeniesiony z obrazów, których autorami są Rogier van der Wayden, Hugo van der Goes i Konrad Witz.
Do kolekcji zostały dobrane brylantowe pierścienie i bransolety W. KRUK oraz łańcuchy i bransolety z kolekcji “Żywioły”. Kolekcja “Żywioły” to biżuteria wykonana z metali kolorowych: srebrnych, złocistych, rdzaworudych, srebrzysto-kawowych… – Naturalną kolorystykę otrzymałam, wykańczając w różnoraki sposób miedź, mosiądz, brąz oraz srebro. Tworząc powierzchnie kute, topione, polerowane, matowe, oksydowane, stworzyłam kolekcję łańcuchów, w której każde ogniwo błyszczy swoją naturalną barwą – mówi projektantka W. KRUK Ania Orska.
“Żywiołowa sukienka-kolczuga” została zrobiona z 38 naszyjników i 24 bransoletek. Efekt połączenia dwóch żywiołów: zmysłu artystycznego Gosi Baczyńskiej oraz “Żywiołów” W.KRUK jest oszałamiający…
Topniejące sople kryształu
Kryształ górski potocznie nazywany kamiennym lodem jest znakiem rozpoznawczym najnowszej kolekcji W. KRUK. Pomysłodawczynią kolekcji jest projektantka firmy – Ania Orska Całkowity brak barwy, silny połysk i krystaliczna struktura sprawiły, że dawniej kryształ górski często utożsamiano z diamentem.
Stąd określenia, z geologicznego punktu widzenia nieprawidłowe, jak diament bohemiński, islandzki, meksykański czy alaskański. Nazwa kryształu górskiego pochodzi od greckiego słowa – krystallos, znaczącego lód. Starożytni przypisywali mu bowiem, jak większości kamieni ozdobnych, nadnaturalne pochodzenie. Wierzono, że to kawałki lodu ze szczytów gór, zamienione przez bogów w kamień. Tłumaczyło to zarówno jego wygląd, jak i niezwykłą właściwość: kryształ górski słabo się ogrzewa.
Ustawiane w zacienionych miejscach i polewane wodą kryształowe kule chłodziły nieznośnie rozgrzane ręce w upalne dni. Stąd skojarzenie i miano “zamarzniętej wody”. Anna Orska, projektantka firmy W. KRUK, podążyła tym samym tropem. Topniejące sople, pękające na kałużach tafle lodu i zroszone wodą przebiśniegi zainspirowały ją do stworzenia nowej, przedwiosennej kolekcji. Połączyła bryły kamienia ze srebrnymi kroplami i krystalicznie prostymi formami, tworząc kolekcję wiążącą w lodowym krysztale pierwsze promienie wiosennego słońca.