Ostatnio na łamach „Polskiego Jubilera” w jednym z artykułów przeczytałem, że pierwszymi sygnałami nadchodzącej rewolucji w świecie biżuterii jest to, iż cytuję: „starzejące się społeczeństwa przeznaczają znacznie mniej środków finansowych na zakup luksusowej biżuterii. A młodzi ludzie są nią coraz mniej zainteresowani. Nie traktują jej bowiem ani jako lokaty kapitału, ani jako przedmiotu podkreślającego status społeczny posiadacza”.
Trudno się z tym nie zgodzić, jednak zadajmy sobie pytanie: dlaczego tak się dzieje? Dlaczego młodzi ludzie nie rozumieją słowa „posiadacz” i „posiadać”, a lokata kapitału bardziej kojarzy się im z kupnem mieszkania na kredyt hipoteczny niż z posiadaniem majątku. Otóż źle stawiane akcenty nad definicjami poszczególnych słów, lekceważące podejście do życia finansowego obywateli przez państwo, firmy i przedsiębiorstwa, system szkolnictwa, brak edukacji rodzinnej w tym zakresie prowadzą do niezrozumienia tej tematyki, a tym samym do jej odrzucenia jako mało przejrzystej dla młodego pokolenia.
Metale strategiczne
To pokolenie nie rozumie wszystkich spłaszczonych, niby to dla nich i dla ich lepszego zrozumienia, definicji. Dotyczy to tak samo definicji biżuterii, spłaszczonej wyłącznie do jej atrybutu, jakim jest funkcja zdobnicza ciała lub stroju, sugerująca, że może nią być każdy przedmiot użyty do celów zdobniczych, bez koncentrowania się na formie artystycznej, mistrzostwie wykonania czy materiale, z jakiego został wykonany, jak również definicji złota inwestycyjnego, spłaszczonej wyłącznie do propozycji zakupów drobnego złota inwestycyjnego służącego na jednorazowe prezenty urodzinowe czy komunijne, bo nawet nie do budowania bezpieczeństwa, a tym bardziej nie do trwałego budowania dobrobytu, majątku. Takie spłaszczanie definicji wypacza i eliminuje z użycia cały segment najwartościowszego złota lokacyjnego o standardzie Good Delivery, nadanym mu przez Londyńskie Stowarzyszenie Handlu Kruszcami (LBMA), służącego do budowania majątku.
Dlaczego? Czy dlatego, żeby mimo wszystko ograniczyć i tak ograniczony dostęp do tego rozwiązania? A co zatem z dostępem do metali ziem rzadkich, metali strategicznych? Złotnictwo coraz szerzej korzysta z najnowszych technologii, sięgając po laser i sproszkowaną postać złota czy srebra, by można było tworzyć wyjątkowe formy. Wykorzystuje metale o zgoła odmiennych właściwościach, by uzyskiwać w efekcie już nie tylko złoto o tej czy innej próbie, ale sprawiać, by było ono białe, żółte, różowe, zielone, niebieskie, fioletowe czy czarne. Sięga się po stal damasceńską, tytan czy wolfram, o platynie czy palladzie nie wspominając, by łączyć te metale, tworząc kontrasty.
Inwestycje poszły jeszcze dalej. Dostrzeżono olbrzymi potencjał tkwiący w inwestycjach w metale ziem rzadkich (REE ), takich jak: skand, itr, lantan, cer, prazeodym, neodym, promet, samar, europ, gadolin, terb, dysproz, holm, erb, tul, iterb i lutet, bez których najnowsze technologie nie mogłyby się rozwijać. Metale strategiczne, jak: ren, german, cyrkon, molibden, ind, gal, hafn, bizmut, tantal, tellur, kobalt czy wolfram, to jeszcze ciekawsze aktywa. 95 proc. nowoczesnych technologii przestałoby funkcjonować bez dopływu tych pierwiastków do produkcji. Urządzenia stosowane w branży energetycznej, elektronicznej, medycznej, motoryzacyjnej, wojskowej czy kosmicznej nie mogą obejść się bez metali strategicznych oraz metali ziem rzadkich. Europ (technologia jądrowa), ind (przemysł półprzewodników), iterb (płyty ogniw słonecznych), gal (produkcja ekranów ciekłokrystalicznych), hafn (chipy komputerowe), tantal (smartfony, komputery, sprzęt medyczny), molibden (inżynieria lotnicza i kosmiczna) czy lantan (pojazdy o napędzie hybrydowym), ren (technologie kosmiczne i zbrojeniowe). To oczywiście tylko początek listy metali, dla których nikt nie znalazł tańszych substytutów.
Cena metalu ustalona przez wolny rynek
Zapewne nie wszyscy słyszeli o takich metalach i ich zastosowaniach, a wyobraźmy sobie jeszcze, że są to metale, których nie spotkamy na Londyńskiej Giełdzie Metali (LME), a zatem ich cenę ciągle ustala wolny rynek w zgodzie z najstarszą zasadą handlu – zasadą podaży i popytu. Czy chcielibyście korzystać z możliwości inwestowania w coś, co nie traci na wartości, i gdzie nie ma ryzyka inwestycyjnego, bo ceny tych metali w zasadzie nie spadają? Powiecie: nie ma takiej opcji. Otóż jest, wprawdzie na świecie istnieją tylko dwie firmy zajmujące się dystrybucją takich metali, ale jedna z nich umożliwia swoim klientom, osobom fizycznym dostęp do metali strategicznych w postaci koszy inwestycyjnych dla wybranych branż.
Pierwszą osobą, która o tym pisała na łamach kwartalnika „Alterbusiness.info” styczeń/luty 2015 (nr 13), był Piotr S. Wajda, który zauważył, że „w sekretnym miejscu. Jednym z najpilniej strzeżonych, za pancernymi drzwiami o grubości ponad 1 metra, przechowywane są niecodzienne skarby, które na pierwszy rzut oka w ogóle na takowe nie wyglądają”. Piotr S. Wajda wywodzi się z rynku niemieckiego. To finansista, inwestor, menedżer i trener biznesu, którego doświadczenie zawodowe związane jest z obszarem Niemiec, Szwajcarii i Liechtensteinu. Twórca wielu programów inwestycyjnych opartych na fizycznych metalach szlachetnych i strategicznych.
Nasz klient po zakupie przykładowego kosza inwestycyjnego zawierającego metale z branży technologii energetycznej i energii słonecznej, zawierającego kilka różnych, kluczowych dla niej metali jak ind, hafn i gal, może zlecić ich dostawę pod wskazany adres lub zdeponować je – ze względu na bezpieczeństwo – poza strefą geopolityczną oraz poza systemem bankowym w niskokosztowych skarbcach w reżimie składu celnego pod nadzorem służb celnych Szwajcarii. Wspomnieć tutaj trzeba również, że takie rozwiązanie zakupu i sprzedaży tych metali nie jest obciążone podatkiem VAT, a gwarancja odkupu jest zapewniona. Metale te mogą być również kupowane systematycznie co miesiąc z dodatkowym wykorzystaniem efektu uśrednienia cen zakupu.
