Marek Piotrowski
prawnik, doradca podatkowy
Uregulowanie należności względem urzędu skarbowego
jest jednym ze smutniejszych obowiązków każdego
podatnika. Każda osoba zarówno prawna, jak i fizyczna
musi spełnić swoje zobowiązania względem państwa
Niestety, nie zawsze przedsiębiorca jest w stanie odprowadzić do skarbówki należności w narzuconym przez urząd terminie. W takiej sytuacji może wystąpić z wnioskiem o rozłożenie należności na raty.
Obowiązek każdego
Terminowa zapłata podatku stanowi jeden z podstawowych obowiązków podatnika, który wynika z treści art. 47 ustawy z 29 sierpnia 1997r. ordynacji podatkowej (DzU 2005 nr 8 poz. 60 ze zm.). Jednak bardzo często zdarzają się sytuacje, w których przedsiębiorca ma problemy ze zgromadzeniem odpowiednich środków finansowych pozwalających na zapłatę podatku. Taka sytuacja powoduje, że narusza on obowiązek opłacenia podatku w terminie i wymusza konieczność zapłaty wysokich odsetek za zwłokę, możliwość wszczęcia przez uprawniony organ postępowania egzekucyjnego oraz ewentualną odpowiedzialność karno-skarbową. Mając zatem na uwadze możliwe następstwa wynikające z nieterminowej zapłaty podatku, warto wskazać na podstawowe instrumenty prawa podatkowego, których zastosowanie prowadzi do ułatwienia samej spłaty zobowiązania podatkowego oraz pozwala na uniknięcie dolegliwych następstw braku terminowej zapłaty podatku.
Ratalna spłata
Z przepisów ustawy Ordynacja podatkowa wynika, że zgoda na możliwość rozłożenia na raty zobowiązań podatnika musi zostać udzielona na wniosek podatnika, w przypadkach uzasadnionych jego ważnym interesem lub ważnym interesem publicznym. W myśl art. 67b ordynacji podatkowej urząd skarbowy może udzielić pomocy przedsiębiorcom, którzy nie prowadzą pomocy publicznej, stanowią pomoc de-minimis – przyznawaną w zakresie i na zasadach określonych w aktach prawa wspólnotowego lub stanowią pomoc publiczną, w sytuacjach ściśle określonych regulacją art. 67b par. 1 pkt 3 ordynacji podatkowej (np. w celu naprawienia szkód wywołanych klęską żywiołową).
Raty tylko na podstawie wniosku
Starając się o rozłożenie zapłaty podatku na raty, należy pamiętać, iż przyznanie takiej pomocy możliwe jest na wniosek podatnika złożony przed terminem płatności podatku. Warto dodać, iż złożenie wniosku o rozłożenie na raty po upływie ustalonego przepisami terminu jego zapłaty może odnosić się jedynie do ewentualnego rozłożenia na raty zaległości podatkowej, a nie podatku. Kwalifikacja taka wynika z brzmienia art. 51 § 1 ordynacji podatkowej, zgodnie z którym zaległością podatkową jest podatek niezapłacony w terminie. Składając wniosek o rozłożenie podatku na raty, trzeba także pamiętać, iż pismo takie winno spełniać podstawowe wymagania formalne przewidziane dla podań, ustalone art. 168 powołanej ustawy. Warto we wniosku zasugerować również oczekiwany harmonogram rat, który chociaż nie jest wiążący dla organu podatkowego, to wskazuje na finansowe możliwości podatnika.
Przede wszystkim
opłata prolongacyjna
Wnosząc o rozłożenie na raty spłaty zobowiązania podatkowego stanowiącego dochód budżetu państwa, należy pamiętać, iż przyznanie przez właściwy organ podatkowy pomocy w postaci rozłożenia na raty spłaty podatku wiąże się z ustaleniem tzw. opłaty prolongacyjnej. Opłata ta ustalana jest w decyzji o rozłożeniu zapłaty podatku lub zaległości podatkowej na raty (także odroczenia terminu płatności podatku bądź zaległości podatkowej) w wysokości stanowiącej 50 proc. stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych (aktualnie, od 26.03.2009r. wysokość opłaty prolongacyjnej wynosi 5,25 proc.). Odmiennie, opłaty prolongacyjnej nie ustala się w przypadku wydania decyzji o rozłożeniu na raty zobowiązania podatkowego, jeżeli jej przyczynę stanowi klęska żywiołowa albo wypadek losowy.
